Tortosa muziek festival
Door: Fred Sanders
Blijf op de hoogte en volg Fred
10 September 2009 | Spanje, Tortosa
We pakken stoelen uit een rek en bouwen het podium op. Niets is er in Tortosa geregeld, geen drankje, geen lessenaar voor de dirigent en toch hebben we de grootste lol. Nieuwsgierig staan de Catalanen ons aan te staren, oude mannetjes en vrouwen met tassen vol boodschappen. We vallen wel op in onze witte jasjes en zwarte broeken, een stapel muziekinstrumenten op een berg. Het is een luid gekakel. Twee dames uit het vm Verkade Orkest nu Zaans ShowOrkest staan als Volendamse meisjes verkleed chocolaatjes en kaas uit te delen. Duidelijk is dat we uit Nederland komen. Die klompen zijn over heelde wereld bekend. Onze Belgische dirigent laat het zich graag aanleunen. Hij heeft nog houten kop van het bier van gisteravond. Wat kan die man drinken. Maar wij gaan muziek maken, van tulpen uit Amsterdam tot een zomer medley toe. We blazen de duiven van de daken. Het plezier knalt er uit. Niemand die kan zien dat we gisteren 18 uur in de bus hebben gezeten. Gezelligheid kent blijkbaar geen tijd. Het kleine dorpje ver buiten Tortosa moet wel even wennen dat we daar neergestreken zijn. We verdubbelen het aantal inwoners in enkele slag en vertienvoudigen het volume tot diep in de nacht. Maar het dorpje ligt lieflijk in het landschap. Wel is het hier droog, kale bodem met cipressen. Tortosa is groener ligt ook dicht bij zee. Oude stenen huizen van baksteen met vrolijk rode daken. Het is echt een streek stadje, overal winkels en winkelende mensen. Ook wat boers komt het over. Niemand die iets vraagt, we pakken stoelen en bouwen het podium op en gaan zitten. Mensen lopen langs alsof dat de normaalste zaak van de wereld is. Maar als we de eerste maten spelen komt het warme Catalaanse temperament toch boven. Mensen staan stil, bewegen met de muziek mee en klappen graag en lang. Dat is leuk en we blazen en trommelen alsof ons leven ervan afhangt. Een ander orkest kijkt toe. Een laat verdwaalde Zwitserse alphoorn blazers staan te wachten op een hoekje. Het zou een groots muziekfestival zijn daar in Tortosa. Maar dit zijn de drie orkesten, ons Zaanse orkest, drie verdwaalde boerenzonen uit de Alpen en een orkest uit Kroatië voorop gegaan door tien uitgemergelde slanke dansmariekes. Die krijgen natuurlijk van ons luid applaus. In Tortosa gaan we voor de muziek. Ik had graag de stad bezocht maar kom niet verder dan een uurtje rondlopen. Ben dan ook zo door de stad heen, zie nog wat oudenstadmuren en dat isnhet dan ook wel. Al de tijd gaat op aan op en afbouwen, bier op terras en gezellig kletsen. Dochterlief is ook mee dus deze mooie reis is ook beetje vader - dochter programma. Lekker bijpraten en het leven langs ons laten gaan. Dat kan goed in Tortase en we zijn straks weer terug in de rat-race in Nederland. De zon van Catalonië is dan ook een aangename onderbreking!