Adlerweg Oostenrijk PROBLEEM GR

De Adlerweg zou een fantastische GR moeten zijn wel vier weken lang; van Kufstein tot St. Johann van Oost naar West. De route heeft de vorm van een adelaar met gespreide vleugels met Innsbruck in het midden. Vier weken van hut naar hut op ca. 1.500 meter hoogte. Maar de tocht wordt niet bijgehouden, is verwaterd en brengt wandelaars als ons, vader en zoon, in de problemen. De website ziet er geweldig uit; je kan de tocht volgen door je in erlangs de route te scrollen ideaal komt elke hoogte en de en ge van elke dag afstand in detail in beeld. Natuurlijk lopen weinigen vier weken achtereen. Dus is er voor opstapplaatsen gezorgd; via een aanlooproute kom je eenvoudig op de GR. Dat is het mooie verhaal. Na aankomst in Innsbruck namen we de boemel naar Rattenberg om de seilbaan naar Sondwegjochhaus te nemen. We konden onze ogen niet geloven de baan bleek al twee jaar gesloten en afgebroken. Niet uit het veld geslagen starten we de anstieg naar de nieuwe naastgelegen Bayreuthutte die groot zou zijn. Toch maar even bellen; helemaal vol meer, met de Adlerweg hebben we niets te maken, en met uw Alpenvereniging lidmaatschap hebben we niets van doen. Er zat niets anders op naar Münster af te dalen en de bus en anstieg naar de Erfurterhutte bij Maurach aan Achensee te nemen. We wisten dat ook deze hut vol was al twee maanden van te voren. Geen reserve plaatsen voor de Adlerweg. Je zal tijdens twee of meer weken maar vertragen door slecht weer; er bleek geen enkele flexibiliteit. Het commerciële naastgelegen Rofanhaus bood die gastvrijheid wel. Ze boden een halfpension goedkoper dan de hut, met verse groente, belangstelling en zorg voor elke gast. Zo hoort het denk ik dan; als je moe bent zoek je warme gastvrijheid. En zo zou het doorgaan; wijzigingen die niet op de website worden vermeld; hutten die onvriendelijk en ongeïnteresseerd zijn. Met als grote uitzondering de Karwendelhutte. De huttenward is daar dan ook de vierde generatie beheerder. Voor elk wandelaar belangstelling; met een milde glimlach weet hij in notime wie een advies nodig heeft of niet. Het bedienend personeel doet daar zonder dat je het eerst merkt aan mee, het lijkt en mogelijk is één grote familie. Maar zij kunnen niet compenseren de vele bugs die in de Adlerweg zijn verstopt. Dat maakt de route onveilig. Er moeten zoveel compenserende keuzen worden gemaakt dat er heel verschillende routes worden gelopen waardoor je in de hut niet van elkaar ervaring kan leren. Maar ergste is; oververmoeidheid door onverwachte tegenvallers, meer dan tien uur lopen op een dag is geen uitzondering. De bergen zijn mooi, het Karwendel gebergte is bloemrijk met geweldige door kijken en karakteristieke goed beklimbare bergen. Maar de Adlerweg als route is geen aanrader.