LIsbon vol Delfts Blauw
Door: Fred Sanders
Blijf op de hoogte en volg Fred
30 November 2019 | Portugal, Lissabon
midden in Lissabon bij het 'Praca Luis de Camões' zit ik in een geweldig oud café met volkse bediening, oud interieur en heerlijk port met gebakjes. de tafeltjes staan dicht bij elkaar en het is vol; lokalen en toeristen genieten van de sfeer, de drank en de hapjes. Dit is Portugal en Lissabon in een 'notendop'; Portugezen zijn vooral gewoon zichzelf, het is hun stad en als je daar relaxt mee omgaat; spreken ze je aan, doe je mee bij een rondje, en wordt je opgenomen in de groep. Heel anders dan in Nederland; er is wel oude adel die zich niet mengt, de baantjes verdeeld, en hun eigen leven leidt vaak aan de rand van de stad. Maar hier bruist het relaxt en de afstanden zijn klein. Vanuit dit middelpunt van de oude stad loop je zo naar boulevard waar de mensen in de zon zitten; kijkend naar de schepen die langs komen met de stroom mee over de rivier de Taag, luisterend nar lokale musici die wat willen bijverdienen, of om een terrasje te pakken. Mijn favoriete terras daar is bij het metro station 'Cais do Sodré'; waar een winkeltje met spuitbussen voor graffiti en een terras voor heerlijke wijn met hapjes, wordt gecombineerd. Ze hebben leikleuren van de regenboog; net zo mooi als de vele graffiti muurschilderingen in de stad. Dit stuk boulevard is minder commercieel; zodat je onder het geluid van de golven tegen de kade kan wegdromen aan de wat zware lokale wijn. De stad heeft zeven heuvelen zeggen ze, elk met een eigen bouwstijl. Eigenlijk herken ik er maar drie: de Middeleeuwse stad rond het fort 'Castelo São Jorge', meer westelijk het gebied rond 'Bairro Alto' en de rest van de stad. Het fort is echt toeristisch en mij trekt dat niet zo. Maar de 'Bairro' is een genot. Hier gaan de oude trammetjes doorheen, hier vindt je de leuke winkeltjes en de meest eigen koffie barretjes. De mensen lopen ontspannen door de straten, duiken af ent oe een winkel in, en het is er niet druk. De stad is groot genoeg om de stroom toeristen relaxt te verwerken. Wil je het 'Versailles' van Lissabon bezoeken dan brengt de bus je naar 'Sintra' meer Noord-West. Maar de oude landhuizen zijn wat vervallen; de inkomsten van de toeristen zijn blijkbaar onvoldoende om de veelgebouwen vol ornamenten te onderhouden. Hier en dar is het kalkzandsteen vergaan en groeit de klimop door de balkons en tussen de stenen. Grootse werken zijn er ook aan de rivier: de hoge brug over de rivier lijkt een zusje van de LA 'Golden Gate bridge' met daarachter een kopie van het grote Christus beeld uit Rio op een toren. Meer naar de kust staan in de rivier de 'monumenten voor de ontdekkingsreizigers' met daarbij de musea. Allemaal geweldig om te bezoeken; de week is zo voorbij. Geef mij echter maar de rust van het meer noordelijke plein 'Praca de Touros; rond de dome voor de stieren gevechten. De gevechten zijn begreep ik niet formeel gestopt maar de belangstelling is uiteraard zo nihil dat de hal nu voor een vlooienmarkt wordt gebruikt. rondom de 'dome' liggen de leukste cafeetjes. elke ochtend begint daar m'n dag met een cappuccino en cupcake. De derde dag hoef ik niet meer te bestellen; het wordt direct met een glimlach voor me neergezet. Een glas watervrij zoals het hoort. Bijzonder is de 'Rua da Pedro' met een winkeltjes waar je oude wit-blauwe tegel tableau's kan kopen. Overal in de stad zie je ze; en vooral ook in kerken. het kerkje om de hoek is wat dat betreft schitterend; rondom zijn de muren tot drie meter hoog één groot tableau van historische taferelen gebakken op muurtegels. In deze straat zitten ook de beste restaurants als je wat meer geld wilt uitgeven. Lissabon is een uitgestrekte grote stad; ook de hoofdstad van Portugal, maar de sfeer is gezellig provinciaals gezellig. Echt een stad om weer terug te komen.